Ganito Noon, Pero Iba na Ngayon!

          Lumipas ang panahon na maraming naganap na pagbabago. Gustuhin man natin o hindi pero wala tayong magagawa lalo pa iba-iba ang gusto ng bawat tao sa mundo. Ang mga luma ay napapalitan ng mga bago kaya ang ibang bagay na luma ay 'di na masyadong ginagamit o hindi na nagagamit dahil sa meron ng bago. Una na rito ang teknolohiya naging madali nalang sa atin at sa iba pang gamit nito. Iba na rin ngayon ang pakikisalamuha para makapag-ugnay sa kapwa, at lalo na sa paraan nang panliligaw. Pati ang pamahiin ng mga nakakatanda at mga ninuno ay unti-unti ng nawawala, kung baga hindi na masyadong pinaniniwalaan ng mga kabataan ngayon. Kaya aalamin natin ang pinagkaiba noon at ngayon. Kung bakit ganito noon, pero iba na ngayon?

1.)    Media/Technologies

          Makikitang malaki talaga ang pinagbago lalo na sa teknolohiya. Noon ang selpon ay 'yong may antina pa, sikat ka kung mayroon kang ganitong selpon noon. Pero ngayon ang mga selpon ay puro touch screen na iilan na lamang ang hindi gumagamit ng touch screen.

 noon

ngayon

          Ang TV naman noon ay black and white, pero ngayon colored na tapos flat screen pa, wala na rin akong napansin ngayong TV na black and white dahil puro colored na.

noon

ngayon

          Noon ang pangunahing pinagkukunan ng mga impormasyon sa pag-aaral ay ang mga aklat sa library. Ngayon naman ay mas marami na ang kumukuha ng impormasyon gamit ang kompyuter na may google dahil isang pindot mo lang lalabas na agad ang iyong hinahanap.

noon

ngayon

2.)    Social Relationships

          Noon kultura na nating Filipino na kapag nangliligaw ang isang lalaki ay pupunta ito sa bahay ng babae para mangharana o magbigay ng kung ano-ano. Pero ngayon selpon na ang gamit sa panliligaw isang text/tawag/chat kayo na agad.

noon

ngayon

          Noon nakaugalian na sa mga Filipino ang paggalang sa ating mga magulang lalo na sa mga nakakatanda sa pamamagitan ng po, opo at ang pagmamano. Pero sa panahon ngayon unti-unti na itong nawawala lalo na sa mga kabataan, hindi na sanay gumamit ng po, opo at pagmamano.

noon

          Noon kahit malayo ang bahay pero itinuturing na kabitbahay, magkakilala at kaibigan pa ang bawat isa. Ngayon, hindi natin mapagkakaila lalo na sa mga syudad kahit magkatabi lang ang bahay ngunit halos hindi magkakilala.

          Noon ang mga bata ay larong pinoy ang nilalaro, ngunit iba na ngayon halos hindi na lumalabas ang bata sa bahay dahil babad ito sa computer games.

noon

ngayon

3.)    Beliefs or Values

          Ang mga paniniwala ng mga matatanda na madalas ay walang batayan at hindi maipaliwanag kung bakit kinakailangang sundin. Malaki ang nagagawang impluwensya ng mga pamahiin sa ating kultura. Ito ay nakakaapekto sa ating kaligayahan, kalungkutan, kabiguan, at tagumpay sa buhay. Ang mga nakakatanda lalo na ang ating mga lolo at lola ay naniniwala sa mga sumusunod:

Bawal magpapakuha ng larawan na tatlo lamang dahil mamamatay ang isa.

Hindi dapat magwalis kapag may patay sa bahay.

Palipasin ang tatlong araw bago maligo kapag namatayan.

Huwag tumambay sa pintuan ang bisita ng buntis. Sa halip ay agad na pumasok sa loob ng bahay ang bisita upang hindi mahirapang manganak ang buntis.

Malas ang anumang bahay na ginawa sa ika-13 ng anumang buwan.

Ang makasalo ng bulaklak na inihagis ng babaing ikinasal ay susunod na mag-aasawa.

Masama para sa magkapatid ang magpakasal sa loob ng iisang taon.

Magpaputok ng malalakas sa bagong taon upang itaboy ang malas.

Huwag iihi sa punso at gaganti ang mga engkanto.

Huwag maliligo pagkatapos magsimba.

Ang sinumang taong mayroong malaking tainga ay magkakaroon ng mahabang buhay.

Huwag mag walis sa gabi para huwag malasin.

Huwag maliligo sa araw ng Martes at Biyernes.

          Ang mga tao ngayon ay hindi na masyadong naninisala sa maga pamahiing ito, hindi tulad dati na halos lahat ay naniniwala o sumusunod sa mga pamahiin.

  

          Hindi mapagkakaila na malaki ang pinagbago ng ating lipunang ginagalawan lalo na sa teknolohiya. Isa sa hindi ko malilimutang karanasan noong tumuntong ako sa ika-anim na baitang sa elementarya. Mayroong isang pinagamit na kompyuter ang aming guro na pinalaruan sa amin. Pero iilan lamang ang may alam kung paano gamitin o laruin. Kaya hanggang tingin na lamang kaming hindi marunong. Ayaw naman kaming turuan ng kaklasi naman na marunong gumamit. Pero sa panahon ngayon kahit ang babata pa, marunong na marunong nang gumamit ng kompyuter talagang iba noon at ngayon.

          Sa nakikita ko ngayong pagbabago, naging mausbong nga tayo sa ibang teknolohiya pero talagang huli pa rin tayo sa ibang bansa dahil mas high tech talaga sa kanila. Kaya masasabing huli pa rin tayo sa ibang bansa at may tao pa rin na hindi marunong gumamit ng kompyuter lalo na ang hindi abot kayang magkakompyuter o walang kuryente sa lugar. Pero kung ikukumpara noon mas marami ang walang alam sa kompyuter kaysa ngayon. Kaya kinakailangang ibahagi ng mga nakakaalam ang nalalaman para rin naman ito sa ating ikakabuti. Ang pakikipag-ugnayan sa kapwa ay mas mabuting gumalang sa mga nakakatanda, mag-effort sa panliligaw at makisalamuha sa kapwa para mas maganda ang ating pamumuhay. Sa mga pamahiin naman ay walang mawawala sa atin kung tayo ay maniniwala o hindi, nasa atin na 'yan pero wala namang masama kung tayo ay maniwala.

          Bilang isang estudyante at guro sa hinaharap kinkailangang ipakita o ituro kung ano ang mas nakakabuti para hindi maabuso. Kung ano ang bago kailangang tama lamang ang paggamit nito lalo na sa teknolohiya. Ituturo ko kung gaano ito kahalaga upang hindi abusuhin at nang maging matagumpay tayo bilang mabuting mamamayan sa ating lipunan.